BUHURDAN SATIRLAR / Emre KOÇ
kuşların kanat kırdığı yerde
insana uçmayı öğreten
bir yanında çam diğer yanında meşe
güvercin bakışlı düşleri kucaklayan
şavkı zemheri günler var
yaprağı dalından sarıya çalıp
dibine usulca bırakan yazgıya kızmayınız bayım
keza umutla gemleyip öteye savuran
rayiha kokulu rüzgara hayıflanmayınız
amel defterinde divit tutan dünler var
zatına hoşça bakarken
nedir seni kara ağıtlara bağlayan
umulmadık mevsimde açan güneşi
alemlere rahmet yağmuru
yol ayrımında açan güller var
göç ve katar mahşeridir seyislerin
doru atları sarp yokuşa sürerken
iki yamaç arasında yük bırakırlar
ölüme miğfer, yola ateş çalan nal sesleri
bir hâcegâna bir aya bakarlar
vaktinden evvel gelen bahardır
oysa büzüşür kardelen tutan ellerin
gönül dağı diz boyu çamurun ötesinde
buhurdanlıkta aşkla yanar kandilin
gölgesinde asra bedel misaller var
EMRE KOÇ