EŞGALİ MALUM MUAMMA / Tolga DAVER

Seni tanıyacaklar

Titrek bacaklarının üstünde taşıdığın

Cüsseli yüreğinden

İliklenmiş bir cekete sığmayan

Sadrından tanıyacaklar

Sıyrılırken güneş bulutlu ufuktan

Toprak yağmuru kusarken

Kuşatırken dağları gelincikler

Adımlarındaki yorgun asaletten tanınacaksın

Şimdiyi yarına teğellemeye çalışırken

Bilmişlikten kudurmuş çuvaldızlar

İğne oyası bir dünü heybesinde

Özenle saklayan seni

Elbette tanıyacaklar

Utanmadan kızarmadan hem de

Sarılacaklar üstelik

Sığınmak için tek sütre senmişsin de

Hep seni aramışlar gibi kucaklayacaklar

Oysa yüzsüz bir sırttan ibaretti hayat

Ve sen hiç yaşamadın

Yaşamak kaynağında adın yazıldığından beri

Ölmeye yeminli bir nefer oldun bu orduda

Her cenkte kanadın

Her kılıç darbesinin aradığıydın

Kuş sürüleri bir kez bile geçmedi üzerinden

Gökyüzünün sana ait kısmında

Kanat seslerine bile yer yoktu

Adını da unut ki artık

Adanmışlık makamın mübarek olsun

TOLGA DAVER