Şair, şiir olmazsa dünya çekilir değil,

Duru insandır şair, ruha ilaçtır şiir;

Şairin kelamıyla dünyayı dolaşır dil,

Yüreğindedir dünya, nedir sebebi şair?

Güz düşmüş gül simana, solmuş gül güzelliğin;

Yolun bu değil şair, bu değil özelliğin;

Nerede o iştahın, güzelliğe açlığın;

Neler oluyor sana, nedir bu halin şair?

Sırtına yüktür dünya yorgun omuzlarında,

Şimdi anlam kalmamış bomboş avuçlarında,

Nurdan çeşmeler vardı o parmak uçlarında,

Kurudu mu çeşmeler, nedir düşüncen şair?

Ulu insan dediler, gittim adı ünlüye;

Dediler karışmazmış etliye ve sütlüye,

Dedim ne oldu bize? Dedi: Bak şu deliye!

Anlamadılar beni, nedir bu ahval şair?

Bin bir güzellik sergi, nimette yoktu noksan;

Nimetlerin içinde mutlu yaşardı insan,

Sevip sevilir idik, şiirler olsun lisan;

Yücelmeyi anladım, nedir düşmeler şair?

Güzellikler uğruna yandı da yandı için,

Görevin budur şair; sorulmaz neden, niçin?

Karanlık gecelere yıldız toplamak için

Koşarak gidiyorsun, nedir acelen şair?

Samanyolu'ndan gidip yıldız toplayalım mı?

Erenlerin gönlünü sorup yoklayalım mı?

Yunus der sarı çiçek, alıp koklayalım mı?

Bunlardaki manayı nedir, söyle be şair?

Ruhundan esti meltem, ruhunla ruhum bahar;

Bir ruhta bahar yoksa o ruha düşüyor kar,

Hayat nedir, dünya ne? Bilmek bunlarla başlar,

Anlat da dinleyelim, nedir esrarı şair?

Ne oldu sana şair? Üzgün, mahzun durursun,

İnsan seven yüreksin; şiir, şair var olsun;

Gerçeğe, doğruluğa, hakka giden bir yolsun;

Yandık, kül olduk, bittik; nedir çaresi şair?

Ramiz AYDIN