BAHAR / Halit YILDIRIM

Bahar, sen ne güzelsin!
Adın bile güzel senin
Kıskanır ismini duyan, resmini gören
Açma yüzünü sere serpe
Nadanlardan sakın
Hemen gelme öyle doludizgin azıcık nazlan
Nazar değmesin diye tütsület kendini
Ne olur
Ne olur birazcık kendini sakın

Bahar, sen ne güzelsin!
Çıkarır kefenlerini bembeyaz dağlar
Giyer rengârenk gelinliklerini
Kıskanır seni kış

Kıskanır erken açan çiçeklerini
Alır karını gelir olmadık bir günde
Seninle vuslata erdik sanırken ağaçlar
Bir gece ansızın sinsi sinsi bir ayaz olur
Bir kırağı düşer, bir vurgun vurur
Ölüverir rengârenk çiçekler

Bahar, sen ne güzelsin!
Sanki abıhayat var soluklarında
Ölen tabiat canlanır, ruhlar dinginleşir
Şarkını bestelerken gökyüzünde kuşlar
Selama durur böcekler yeryüzünde
Uyanır daldığı uykusundan
Ne varsa akla gelen gelmeyen her şey
Sevinçten ağlar nisan sağanak sağanak
Yıkanır dünyanın yüzü
Renkler bile zenginleşir

Bahar, sen ne güzelsin!
Ben bile kıskanırım seni
Kıskanırım renklerini
Kıskanırım sana yakılan şarkıları türküleri
Benim kıskançlığım rüzgârlar gibi çılgınca koşamadığımdan
Bulutlar gibi ağlayıp, şimşekler gibi kükreyip
Seller gibi başıboş köpük köpük coşamadığımdan

Bahar, sen ne güzelsin!
Halit YILDIRIM