MAYA / Yasin MORTAŞ
çağın telaşıyla incelen zaman
ve ateşi ıslatan ten
şeytanlar kışkırtır
gövdemin yüzyılına
ve ateşi ıslatan ten
şeytanlar kışkırtır
gövdemin yüzyılına
o çağ ki
mayası tuttukça kalbimde
zaman müellifi oluyor toprağın
dilim ruhun eleştirmeni oluyor
kansız yanlarımdan koparıp
çiğnedikçe kendi etimi
çamurlaşıyor şeyler ve her şey
Eyüp ateşlerinden
zincir zincir kopan bir can tarlası
yükledikçe göçümü denizlere
irinlerini yıkıyorum kanımın
kanımın içi ışık alıyor
saatimi ıkındıran ateşle
rahimlere taşlar sıçratan ateşle
iblisin ağzıyla ıslıklanan ima
şüphesiz ki çığlık çığlığa tapınmadır
kendi dudaklarımıza
(-kan ete bürünsün
kelime söze bürünsün
çelik ete dönüşsün
zaman bana dönüşsün
kan kana yürüsün-)
ya Hay
kanda
katı bir çamur karıncalanması
dökülüyor yüzümüzden yokluk
kan
cana
sıvanıyor
YASİN MORTAŞ
