BARIŞ VE KARDEŞLİK TÜRKÜSÜ / M. Nihat MALKOÇ

Habil'in torunuyuz, Kabil anlamaz bizi

İnsanlık gönderinde allarımız var bizim

Kardeşlik ikliminde bahar eyledik güzü

Menzili barış olan yollarımız var bizim

Allah bir, Muhammed bir, selâmettir ahiri

Dostluğa omuz verir bu dünyanın mahiri

İnsanlık bir Zühre'dir, bizler onun Tahir'i

Bir eşkinden bin veren dallarımız var bizim

Muhabbet deryasında arınırız kirlerden

İstikamet alırız; Hak yoldaşı pirlerden

Hakikate ram olan, uzak durur şerlerden

Peteğimizden sızan ballarımız var bizim

Güneşin doğduğunu, görmeyenler bilemez

Gönüller bir Kâbe'dir, girmeyenler bilemez

Hakikatin sırrını, ermeyenler bilemez

Yunusça, Mevlânaca hâllerimiz var bizim

Sevgiye inanırız, nefreti taşlarız biz

Hakikat göklerinde uçuşan kuşlarız biz

Bu selâmet yurdunda bir ömür kışlarız biz

Kardeşliğe uzanan kollarımız var bizim

Âdem ortak atamız, ayrı gayri bilmeyiz

Düşeni kaldırırız, ağlayana gülmeyiz

Hakikat düşmanının oyununa gelmeyiz

Sevgiye geçit veren bellerimiz var bizim

İnsanlık bir elmadır, kadın öbür yarısı

Can yumurta misali, kadın onun sarısı

Bu dünya bir kovandır, kadın ana arısı

Başka il'e benzemez illerimiz var bizim

Sevgiye ulaşmayan yollardan uzağız biz

Kenetlenmekten aciz kollardan uzağız biz

Barışa inanmayan kullardan uzağız biz

Hakikati söyleyen dillerimiz var bizim

Sabrı musibetlere gem eyleriz bir ömür

Sevgiyi gönüllere dem eyleriz bir ömür

Aşkı kör karanlığa şem eyleriz bir ömür

Gönül bahçelerinde güllerimiz var bizim

M. NİHAT MALKOÇ