ÇAĞIN VEBASI / Sündüs ARSLAN AKÇA

Ben merkezi çarkında dönerken bütün beşer
İlgi şımarıklığı çağın vebası sanki
Üstüne ahkâm keser, haddini bilmez taşar
Su-i-zân etmek ise kalbin libası sanki

Karma karışık bir hal, zihin hallaç pamuğu
Hangi taraftan tutsak elimizde kalıyor
Düşünme yetisinin düzelmiyor kuyruğu
Ortalık dansöz dolu, ha babam çalkalıyor

Kılıfına uydurmak için kırk takla atan
Nasip, dedi adına susturdu vicdanını
Açık bulmak derdiyle her gün pusuya yatan
Kinini körükleyip kusturdu vicdanını

Ağzı olan konuşur oldu ahir zamanda
Boş lakırdı meydanda cirit atıp duruyor
Bitiremedik şükür su dövmeyi havanda
Hayasızlık karşıya geçmiş gerdan kırıyor

Tek ayağın üstünde kırk yalana başvurur
İnanır kendisi de aklı maya tutunca
Dönse yönü kıbleye kibri secdeye durur
Ruh ki avare seyyah Rabbini unutunca

Riyanın gezmediği beden kaldı mı bilmem
İncitmenin hazzından ağzı tâ kulağında
Hak'tan yana dönüp de kapı çaldı mı bilmem
Bir türlü sürtülmeyen burun ki Kaf dağında

Sündüs Arslan AKÇA