DÜŞ ÇIKMAZI / Sündüs ARSLAN AKÇA

Yerle yeksan eyleyip gurur denen illeti
Ayak altına alıp türap eylemek zor mu
El alem duvarını inşa eden zilleti
Vurup korku dağına serap eylemek zor mu

Ahir zaman yükünü sırtından atıp yere
İki gönül bir olup başlayıversek seyre
Kanatlanan düşleri yorduktan sonra hayra
Kalp dibeğinde ezip şarap eylemek zor mu

Gecikme bedelini ödemedik mi çoktan
Yay gerilmeye görsün ayrılacaktır oktan
Son deminde hüsranı başa sardık hiç yoktan
Aşkı gönül teline mızrap eylemek zor mu

Ya şiirdi ya ezgi sığındığımız liman
Deryaya dalar gibi kaybolduğum o siman
Gözlerine düşünce sanki dururdu zaman
Bu sevdayı hicrana mihrap eylemek zor mu

Kitabın ortasından söyleyelim son sözü
Gökyüzü aydınlatsın gölgelenmiş şu yüzü
Yokuşlarda yorulan kalbimiz bulsun düzü
Firkatin hanesini harap eylemek zor mu

Hasretin libasıyla dilhun olmuş bu öykü
Suskunluğun üstüne tutturmuştu bir türkü
Hani son bir çırpınış sırtından atıp yükü
İki canı mutmain, Ya Rab, eylemek zor mu

Sündüs ARSLAN AKÇA