GÜZ YANIĞI/AHMET KAFKAS
güz yangınlarına hasret ağıtları yakıyoruz
ısıtmanın yakmak olduğunu hissediyor tenimiz
bir avuç su üşütecek
bir avuç su söndürecek
bir avunç kalacak geriye
güz yangınlarına hasret ağıtları yakıyoruz
ellerimizi sürüyoruz mütemadiyen birbirine
kiminin dişleri ışıldıyor
kiminin içi sızlıyor
kiminin içi acıyla doluyor
güz yangınlarına hasret ağıtları yakıyoruz
ve gökyüzüne bakıyoruz süzülen yaprağa öykünerek
her kar tanesi bizi donduracak
her kar tanesi bizi yakacak
her kar tanesi biz olacak
güz yangınlarına hasret ağıtları yakıyoruz
bakışlarımız donuyor dönen mevsimle beraber
her bakış bir gün solacak
her bakış bir kez soracak
her bakış bir gün biz olacak
Ahmet KAFKAS
