KOVGUN KALP / Mustafa IŞIK

kalbim, her gece
yosunlu bir kaya dibinde
dağ lâlesi hüznünü giyer

kalelerin ardıdır alamut
sessizlik vedaya dolansın
sebepsiz ağlamaklı hâlim
nil’in bükülmüş boynudur

ah, felek! gece saçlı periyi
kalbinden vurmayacaktın
ne diye saldın oklarını

zaman boynumda hançer
beni de kurbanlarından sayar

kalbim kirpiklerinin sadağı değil, süveyla!
bilmez misin
kelamsız toprak dahi
sarılmaz şaire

haydi, gidelim ilk taşı atmaya
buralarda sehere vuslat sayılır
sensiz görülen rüyalar

katlime ferman sensin, süveyla
kuyunun en dibinden su çeker
kalbindeki kervanlar

geceyi görünce, yanağı
kızaran garip mecnun
her ahu gözlüyü leyli bilme

gönlüm kaya dibinde
sensiz tenhaya kıvrılır.
Mustafa IŞIK