MANİVELA / Yasin MORTAŞ

yaz değiliz: gölgemiz bedene muhalif

kışta değiliz: ayazıyız gölgemizin

BİZ: aşka ram olana perde de değiliz

rengini çöle bağışlayan

yoğun bir bakışım ben yağmur aynasındaki melek kıpırtısı

kımıltısız

ve olgun tohumları kanına çağıran avazım/ birazdan duyarsınız

damıtılmış eyyamlar içiyorum gökten her sabah

işte bir tas Eyüp ışıltısı / siz de içer misiniz

kanım ılımlı

kaburgamdaki ağır ağrıyla eşleştim /eşleştiniz

büküntüsünü aldım kemiğin ve doğruldum/ sonra

mutmain ağaç gölgeme çayır kuşlarım geldi

konuştuk bitkin yeryüzünün manivelasını

sonra

feleğim uyandı dinlendiği sırlardan

konuşan ırmaklarım öksürdü

etimde kımıldayan gömütü açtım

var olmanın remzini giyindim kaşıntılarla

ve

o

adem kaşıntısıyla

                         sisin önünde kabaran güneşin mutisi oldum

                         YASİN MORTAŞ