NAMLUNUN UCUNDAN / Hümeyra YARGICI
seni bu hırpalanmış öyküye sonradan eklediler
kulpu kırılmış fincan
örtüsü kaymış divan
ve cesur bir tırmanıştan
geriye kalan uçurum gibi
istemezdin oysa
suretine aynalar çarpılan bir kırılganlık olmayı
(burada anneler teslimiyet emzirdi kızlarına
oğullarına bağışlanabilir kabahatler)
taşlıklarda çekingen gölge
sofraya en son bağdaş kuran
yumru yumru iç çekiştir kimliğin
azap gibi karşımızda duran
sırtında gelin telleri dağlandı
kucağına erken verilen çocuklardan
göğsünde kuruyan sütlerin hesabı sorulmadı
bulunmadı yaşanmamış gençliğine aranan kan
sana sıra hiç gelmedi söz meclislerinde
namluya evvel sürülen kurşunlardan
Hümeyra YARGICI
