SANA DENİZDİR KALBİM / Ertuğrul ÇOBAN

Aşkın dar boğazında ağına düşür beni,

Sımsıkı kollarınla sarmaktan bıkma sakın!

Gece gündüz, anbean, düşler bölüşür seni,

Sultan yaptığım güzel, dünyamı yıkma sakın!

Soğuk sıcağa düşman, kış baharı saklar da

Vuslata gidiş olmaz sevdasız ayaklarda.

Gece, sabrını sınar; gündüz, seni yoklar da

İlk cemreye aldanıp erkenden çıkma sakın!

Ebr-i nisan göz üste kararıp ağar şimdi,

Gözlerin ilkbahardır, ansızın yağar şimdi,

Kirpikler kurşunları üstüme sağar şimdi,

Aşk ile çek tetiği, korkarak sıkma sakın!

Bülbül, gülünden geçer; gül benzini soldurur,

Nergis boynunu büker, güle yaprak yoldurur,

Rüzgâr, yüzüne güler; belki seni doldurur,

Çiçeklerin hatrına bahçede kokma sakın!

Bilmem ki bakışların bu canıma kastı ne?

Pes, diyorum güzelim, gözlerinin restine.

Düşürüp zülüfleri gamzelerin üstüne

Âteşin şiir gibi ne olur, bakma sakın!

Alev alev dudağın kıskandırır güneşi,

Güneş ondan mı alır acep bunca ateşi?

Dünyada imkânsız da ahrette var mı eşi?

Sus, konuşma, söyleyip ruhumu yakma sakın!

Sen, cehennem üstünde cennete sıratımsın,

Sen; elmasım, mercanım, aşılmaz kıratımsın,

Sen, damarda can suyum; Sakarya’m, Fırat’ımsın…

Sana denizdir kalbim, gayrıya akma sakın.

ERTUĞRUL ÇOBAN